Επιστροφή

Δωμάτιο έρημο. Πίσω από τις κουρτίνες αντανακλά η ερημιά
Καθιστός στο κρεββάτι με τα πόδια να κρέμονται
το κεφάλι σφιχτά ανάμεσα στις παλάμες

Νομίζεις πως το απόγευμα θα περάσει σε μια στιγμή
όλο περιμένεις και περιμένεις

Η κουρτίνα απλώνεται στους ήχους της λεωφόρου

Βαθιές τύψεις περνούν στα σεντόνια κάθε απόγευμα
Ο ύπνος γίνεται πιο δύσκολος

Τη νύχτα θυμάσαι τις βόλτες, τα πάρκα, τις συζητήσεις

Κάπου εκεί που τώρα θ'ανθίζουν αμυγδαλιές
μαζί με τα χαμόγελα των φίλων που περπατούν στο δρόμο τις παραλίας

Εκείνες τις φορές που σε επισκέπτονται πρόσωπα πάνω στον καθρέπτη
του μπάνιου, τις βιτρίνες των εστιατορίων.

Μ' ένα πρόχειρο παλτό κλείνεις την πόρτα
κάτω από τα φανάρια ζητάς τον δρόμο από έναν περαστικό σε ξένη γλώσσα
πάνω στην γέφυρα, μέσα σε μουσεία

Η ζωή κυλά εκεί όπως και στα μέρη που νοσταλγείς.

απέναντι από το πέλαγο
δίπλα στο Φάρο
στην επιστροφή από τον δρόμο της νοσταλγίας

και πάλι πίσω στο δωμάτιο σου
που βράδια τώρα γεμίζει με προσμονή